ตัวกรองผลการค้นหา
ขลาด
หมายถึง[ขฺลาด] ว. มักกลัว, ไม่กล้า.
ปราชญ์ พึงรักษาศีล
รู้หาญรู้ขลาด
หมายถึง(สำ) ก. กล้าในที่ควรกล้า กลัวในที่ควรกลัว.
กลัว
หมายถึง[กฺลัว] ก. รู้สึกไม่อยากประสบสิ่งที่ไม่ดีแก่ตัว เช่น กลัวบาป กลัวถูกติเตียน, รู้สึกหวาดเพราะคาดว่าจะประสบภัย เช่น กลัวเสือ กลัวไฟไหม้.
เภรวะ
หมายถึง[-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. (ป.).
ตาขาว
หมายถึงว. แสดงอาการขลาดกลัว.
เกรงกลัว
หมายถึงก. กลัว.
หวาดกลัว
หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.
หวั่นหวาด
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.
หวาดหวั่น
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.
ภย,ภย-
หมายถึง[พะยะ-] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).
กริ่งเกรง
หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.
คร้ามเกรง
หมายถึงก. เกรงกลัว.