ตัวกรองผลการค้นหา
กาง
หมายถึงก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไป เช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออก เช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก เหยียดออก ขึงออก หรือ แบะออก เช่น หูกาง ท้องกาง.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).
ปีก
หมายถึงน. อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้, ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ปีกตะไล ปีกเครื่องบิน; โดยปริยายหมายถึงต้นแขนทั้ง ๒ ข้างในบางลักษณะ เช่น เข้าปีก ตีปีก พยุงปีก หิ้วปีก; ข้าง เช่น ปีกซ้าย ปีกขวา.
เปิดปีก
หมายถึงก. เลื่อยเปิดข้างไม้ซุงแผ่นแรกของทั้ง ๔ ด้านให้เป็นสี่เหลี่ยม.
กางเกี่ยง
หมายถึงดู กางเกียง.
ปีกตะไล
หมายถึงน. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม.
ปีกหมวก
หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกมาโดยรอบของหมวกบางชนิด ดัดขึ้นลงได้.
ปีกไก่
หมายถึงดู เนื้ออ่อน.
ไม้เปิดปีก
หมายถึงน. ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทั้ง ๔ ด้าน.
ขึงพืด
หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.
ใช้ใบ
หมายถึงก. กางใบแล่นเรือ.
สุบรรณ
หมายถึงครุฑ, ผู้มีปีกงาม