ตัวกรองผลการค้นหา
โปก,โป๊ก
หมายถึงว. เสียงดังอย่างเอาค้อนเคาะกระดาน.
โปกขร,โปกขร-
หมายถึง[โปกขะระ-] น. โบกขร, ใบบัว. (ป.).
โปกขรณี
หมายถึง[-ขะระนี] น. โบกขรณี, สระบัว. (ป.).
ตลกโปกฮา
หมายถึงว. อาการที่พูดชวนให้ขบขันเฮฮา.
โปกขรพรรษ
หมายถึง[โปกขะระพัด] น. โบกขรพรรษ. (ป. โปกฺขรวสฺส).
อาโปกสิณ
หมายถึง[-กะสิน] น. วิธีเจริญสมถกรรมฐานโดยยึดหน่วงเอาธาตุนํ้าเป็นอารมณ์.
กระโปก
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกของชายหรือสัตว์ตัวผู้.
โปกำ
หมายถึงน. ชื่อการพนันอย่างหนึ่ง ใช้ถ้วยครอบเบี้ย โดยมากใช้เบี้ยจั่น เมล็ดมะขาม หรือเมล็ดละหุ่ง เป็นต้น แล้วแจงออกเป็นคะแนนทีละ ๔ ครั้งสุดท้ายถ้าเหลือ ๑ เรียกว่า ออกหน่วย ถ้าเหลือ ๒, ๓ เรียกว่า ออก ๒ ออก ๓ ถ้าเหลือ ๔ เรียกว่า ออกครบ มีประตูแทง ๔ ประตู คือ หน่วย สอง สาม และครบ ส่วนวิธีแทงได้นำวิธีแทงโปมาใช้ คือ เหม็ง กั๊ก เลี่ยม อ๋อ ชั้ว ถ่อ และอา, ถั่ว ก็เรียก.
หมายถึงน. เครื่องเกวียนสำหรับยึดเพลา ติดอยู่กับตัวทูบ.