ตัวกรองผลการค้นหา
อปราชิต
หมายถึง[อะปะ-] ว. ไม่พ่ายแพ้. (ป., ส.).
บรรพชิต
หมายถึง[บันพะชิด] น. นักบวชในพระพุทธศาสนา. (ป. ปพฺพชิต; ส. ปฺรวฺรชิต).
บูชิต
หมายถึง[-ชิด] ว. บูชาแล้ว. (ป., ส. ปูชิต ว่า อันเขาบูชาแล้ว).
ครรชิต
หมายถึง[คันชิด] (แบบ) ก. คำรน, บันลือเสียง, เอิกเกริก, กึกก้อง, กระหึม, เช่น ครรชิตฤทธิ์ราวี. (ลอ). (ส. ครฺชิต; ป. คชฺชิต).
ชิต,ชิต-
หมายถึง[ชิด, ชิตะ-] ก. ชนะแล้ว. (ป., ส.).
สุเรนทรชิต
หมายถึงครุฑ, ผู้ชนะพระอินทร์
พิชิต,พิชิต-
หมายถึง[พิชิดตะ-] น. แว่นแคว้นที่ปราบปรามแล้ว, แว่นแคว้น. ก. ชนะ, ปราบให้แพ้. (ป., ส. วิชิต).
พิชิตมาร
หมายถึงน. พระผู้ชนะมาร คือ พระพุทธเจ้า. (ป. วิชิตมาร).
มารชิ,มารชิต
หมายถึง[มาระชิ, มาระชิด] น. “ผู้ชนะมาร” คือ พระพุทธเจ้า. (ป. มารชิ; ส. มารชิตฺ).
วิชิต
หมายถึงน. เขตแดนที่ปราบปรามแล้ว. ว. ปราบให้แพ้, ชนะแล้ว. (ป.; ส. วิชิต ว่า ถูกปราบ, ชนะ).
อนุชิต
หมายถึงก. ชนะเนือง ๆ เช่น อนุชิตชาญชัย.
บัพชิต
หมายถึง[บับพะชิด] น. บรรพชิต, นักบวช, ผู้บวช. (ป. ปพฺพชิต).