ผลการค้นหา

ค้นเจอ 31 รายการ

อันตกาล

หมายถึงน. เวลาตาย. (ส.).

ค้นหาในบทความ

อุษณกาล

หมายถึงน. ฤดูร้อน.

กาล

หมายถึง[กาน] (โบ) น. คำประพันธ์.

คริสตกาล

หมายถึงน. สมัยเมื่อพระเยซูยังมีพระชนม์อยู่.

นิศากาล

หมายถึงน. เวลามืด. (ส.).

บทเฉพาะกาล

หมายถึง(กฎ) น. บทบัญญัติของกฎหมายที่บัญญัติให้ใช้เฉพาะในช่วงเวลาหนึ่งหรือกับเรื่องใดเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นก่อนวันใช้บังคับกฎหมายนั้น.

ประสูติกาล

หมายถึงน. เวลาเกิด, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระประสูติกาล.

ปัจจุสกาล,ปัจโจสกาล

หมายถึง[ปัดจุดสะกาน, ปัดโจสะ-] น. เวลาเช้ามืด. (ป.).

ลัยกาล

หมายถึง[ไลยะกาน] น. เวลาแตกดับ, เวลาทำลาย. (ส. ลยกาล).

จิรัฐิติกาล

หมายถึง[จิรัดถิติ-] น. เวลายั่งยืน, เวลาที่ตั้งอยู่นาน. (ป. จิร + ติ + กาล).

ปฐมโพธิกาล

หมายถึง[ปะถมมะโพทิกาน] น. กาลแรกตรัสรู้ คือ ระยะเวลานับตั้งแต่พระพุทธเจ้าตรัสรู้จนถึงทรงประดิษฐานพระพุทธศาสนาในแคว้นมคธ. (ป.).

รัตติกาล

หมายถึงน. เวลากลางคืน. (ป.).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ