คำในภาษาไทย
แห
หมายถึง(วรรณ) ว. ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือแหห่าง เช่น กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม. (เห่เรือ).
หมายถึงน. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในนํ้าแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา.
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ชุน ประเหส ปาก มุ้งกระโจม ลำปำ ลูกแห สายกระได หนามขี้แรด เกวัฏ แวน แวนดา แวววิเชียร