คำในภาษาไทย
แพน
หมายถึงก. แผ่ออก, กระจายออกไป, เช่น นกยูงแพนหาง นกพิราบแพนหาง. น. หางนกบางชนิดที่แผ่ออกไปเป็นแผ่น เช่น แพนหางนกยูง แพนหางนกพิราบ, สิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นแผ่นคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น แพนสําหรับคัดท้ายแพซุง.
หมายถึงน. เครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของท้องถิ่น ใช้เป่า.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระดาน กุงาน กุ้งเหลือง ซุ้ม ฟ้อนลาวแพน ฟ้อนแพน รำลาวแพน ออกซุ้ม แพลเลเดียม แวน แวนดา โมรกลาป