คำในภาษาไทย
เพ้อ
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ประเพ้อ ปริเทวนะ,ปริเทวะ พิลาป ลปก ละเมอ วิประลาป,วิปลาป สมบัติบ้า สันนิบาต หลงละเมอ เพ้อฝัน เวค ไข้สันนิบาต
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
ประเพ้อ ปริเทวนะ,ปริเทวะ พิลาป ลปก ละเมอ วิประลาป,วิปลาป สมบัติบ้า สันนิบาต หลงละเมอ เพ้อฝัน เวค ไข้สันนิบาต