คำในภาษาไทย
เถียง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. เรือนพักชั่วคราวในทุ่งนา สําหรับอยู่เฝ้าข้าว.
หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ฉอด ๆ ทุ่มเถียง ท้อ ประแกก มีเสียง สู้ปาก,สู้ฝีปาก หือ หือไม่ขึ้น เวค เวจ,เวจ- โต้เถียง ไม่ลดราวาศอก
