คำในภาษาไทย
อธิปไตย
หมายถึง[อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อํานาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).
หมายถึง[อะทิปะไต, อะทิบปะไต] น. อํานาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน. (ป. อธิปเตยฺย ว่า ความเป็นใหญ่ยิ่ง). (อ. sovereignty).
กฎหมายรัฐธรรมนูญ จักรวรรดิ ทะเลอาณาเขต น่านน้ำอาณาเขต ประเทศ รัฐธรรมนูญ รุกล้ำ อก อกจะแตก อกนิษฐ์ อกเมือง อาณานิคม
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ