คำในภาษาไทย
หัวหายตะพายขาด
หมายถึง(สํา) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
หมายถึง(สํา) ว. อาการที่ชอบเที่ยวเตลิดไปไม่อยู่ติดบ้าน บางทีก็ไม่กลับบ้านเลย คล้ายวัวควายที่เชือกตะพายขาดเที่ยวเตลิดไป.
ของหายตะพายบาป ขาด ดำดิน ตะพาย ตัดหัวคั่วแห้ง มิดหัว ลงหัว หก หัว หาย หายวันหายคืน หายวับ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ