คำในภาษาไทย
ส่วนควบ
หมายถึง(กฎ) น. ส่วนของทรัพย์ซึ่งโดยสภาพแห่งทรัพย์หรือโดยจารีตประเพณีแห่งท้องถิ่นเป็นสาระสำคัญในความเป็นอยู่ของทรัพย์นั้น และไม่อาจแยกจากกันได้นอกจากจะทำลาย ทำให้บุบสลายหรือทำให้ทรัพย์นั้นเปลี่ยนแปลงรูปทรงหรือสภาพไป.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กำกับ ควบ ควบคู่ ควบม้า ตะบึง ทะนุ,ทะนุก ภาษาคำควบมากพยางค์ ระกำ ส สกทาคามี,สกิทาคามี หาสู่ ไหมทอง
