คำในภาษาไทย
สันสกฤต
หมายถึง[-สะกฺริด] น. ชื่อภาษาในตระกูลอินเดีย-ยุโรป ซึ่งมีใช้ในวรรณคดีอินเดียโบราณ เช่น คัมภีร์ฤคเวท ยชุรเวท สามเวท ต่อมาใช้ในวรรณคดีของพราหมณ์โดยทั่วไป และในคัมภีร์พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน, ใช้ว่า สังสกฤต ก็มี. ว. ที่ทำให้ดีพร้อมแล้ว, ที่ทำให้ประณีตแล้ว, ที่ขัดเกลาแล้ว. (ส. สํสฺกฤต; ป. สกฺกฏ).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
การ,-การ,-การ ข ตาลุชะ ประติ,ประติ- ปริ,ปริ-,ปริ- ฤ ฤๅ ฦ,ฦๅ,ฦๅ ส สักฏะ,สักตะ สังสกฤต เทวนาครี