คำในภาษาไทย
สังหร,สังหรณ์
หมายถึง[-หอน] ก. รู้สึกคล้ายมีอะไรมาดลใจ ทําให้รู้ว่าจะมีเหตุเกิดขึ้น (มักใช้แก่เหตุร้าย) เช่น สังหรณ์ว่าจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นที่บ้าน. (เทียบ ส. สํหรณ ว่า ยึดไว้).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ชะดีชะร้าย รู้สึก ลางสังหรณ์ ส สกทาคามี,สกิทาคามี สกปรก สกรรมกริยา สกล สกี สกุนต์ สกุลรุนชาติ สเกตน้ำแข็ง