คำในภาษาไทย
สนตะพาย
หมายถึงก. กิริยาที่เอาเชือกร้อยช่องจมูกวัวควายที่เจาะ ซึ่งเรียกว่า ตะพาย, ใช้โดยปริยายแก่คนว่า ถูกสนตะพาย หรือ ยอมให้เขาสนตะพาย หมายความว่า ถูกบังคับให้ยอมทําตามด้วยความจําใจ ความหลง หรือ ความโง่เขลาเบาปัญญา.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
จูงจมูก ตะพาย ส สกทาคามี,สกิทาคามี สกปรก สกรรมกริยา สกล สกี สกุนต์ สกุลรุนชาติ สน สเกตน้ำแข็ง