คำในภาษาไทย
มีหน้า
หมายถึงว. ไม่รู้สึกอาย (ใช้ในความแดกดัน รังเกียจ หรือดูหมิ่น), มักใช้กับคํา ยัง เช่น โกรธกันแล้วยังมีหน้ามาพูด เก่าไม่ใช้ ยังมีหน้ามายืมใหม่อีก.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
คมสัน ที่ปรึกษา นายทะเบียน นิติการ บ้องแบ๊ว ผู้จัดการ มึนซึม สิตามัน หมากกระเตอะ,หมากหน้ากระเตอะ อัศวมุข,อัศวมุขี เจ้าหน้าที่ แปปลายเต้า
