คำในภาษาไทย
พวง
หมายถึงว. ลักษณะที่ยื่นพองออกมา เช่น แก้มเป็นพวง.
หมายถึงน. กลุ่มของสิ่งที่มีลักษณะอย่างเดียวกันที่อยู่ร่วมขั้วเดียวกันหรือผูกมัดไว้รวมกัน เช่น พวงองุ่น พวงดอกไม้ พวงลูกโป่ง; คําต้นของไม้เลื้อยพวกหนึ่งที่มีดอกเป็นพวง มีหลายชนิด เช่น พวงแก้วกุดั่น พวงชมพู พวงนาค.
หมายถึงดู บ้า ๒.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กรับพวง ดอกไม้ร่วง นพพล,นพพวง,นพพัน บ้า พกนุ่น พกุระ พกุล พรวน พัว มกุละ มาลย์ มาลัยสองชาย