คำในภาษาไทย
นวล
หมายถึงว. สีขาวปนเหลืองเล็กน้อย; ผ่องเป็นยองใย, งามผุดผ่อง, เช่น ผิวนวล. น. ผงแป้งที่โรยบนก้อนแป้งเวลานวดหรือปั้นเพื่อไม่ให้ติดมือติดภาชนะเป็นต้น; ละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น นวลมะม่วง นวลแตง นวลใบตอง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ขึ้นนวล ดอกไม้เทียน น นวลหง ปูนผิว ผ่องใส มีน้ำมีนวล วัว สง่าราศี หน้าขึ้นนวล แตงร่มใบ ใย
