คำในภาษาไทย
ตื่น
หมายถึงก. ฟื้นจากหลับ เช่น ตื่นนอน, ไม่หลับ เช่น ตื่นอยู่; แสดงอาการผิดปรกติเพราะตกใจ ดีใจ หรือแปลกใจ เป็นต้น เช่น วัวตื่น ควายตื่น ตื่นเวที ตื่นยศ ตื่นไฟ; รู้สิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริง ในคําว่า พระพุทธเจ้าเป็นผู้ตื่นแล้ว; โดยปริยายหมายความว่า รู้เท่าทัน, รู้ตัวขึ้น.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ขี้เซา งัวเงีย ชาคระ ชาคริต ตกกระไดพลอยโจน ตื่นแต่ดึก สึกแต่หนุ่ม ฟื้นองค์ มะพร้าวตื่นดก ละลานตา สรดึ่น หน้าตาตื่น,หน้าตื่น เจ๊กตื่นไฟ
