คำในภาษาไทย
ตะกอน
หมายถึงน. สิ่งที่ละลายปนอยู่ในนํ้าหรือของเหลวอื่นแล้วตกจมลงนอนก้นภาชนะเป็นต้น; (ภูมิ) สารต่าง ๆ ที่ผุพังทําลายโดยทางวิธีกล ทางเคมี หรือทางพัฒนาการของชีวิตแล้วตกจมทับถมเนื่องจากการกระทําของนํ้า ลม หรือธารนํ้าแข็ง.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระหมุ่น ก้นตะกรน ขี้โล้ ตกกระไดพลอยโจน ตกตะกอน ตะกรน นอนก้น น้ำมันขี้โล้ หินชั้น หินตะกอน เกรอะ เขรอะ,เขลอะ
