คำในภาษาไทย
ด้าม
หมายถึงน. ส่วนของสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ใช้ถือใช้จับ เช่น ด้ามมีด ด้ามขวาน, ลักษณนามเรียกของบางอย่างที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า ด้าม เช่น ปากกาด้ามหนึ่ง ปากกา ๒ ด้าม; ต้น, ทาง, เช่น โดยด้ามอาทิสวคนธ์. (ม. คําหลวง จุลพน), ผู้เผด็จด้ามตัณหา. (ม. คําหลวง ฉกษัตริย์), โดยด้ามอาทิทศธรรมสนท้าว. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์), แลราชผู้มีอยู่ในด้ามมารคธรรม. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์).
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ง้าว ดก ดองฉาย,ดองหาย ดาม ด้ำ ทัดทา มิดด้าม สุดกั่น,สุดด้าม,สุดด้าม,สุดลิ่ม,สุดลิ่ม หอกซัด หักด้ามพร้าด้วยเข่า หัวแจว โชงโลง