คำในภาษาไทย
ข้าง
หมายถึงน. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น ต้นฝรั่งข้างรั้ว.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
กระชัง กางเวียน ขจิต บัณเฑาะว์ ปักษ,ปักษ-,ปักษ์ ลับแล สะกาง สะโพก ห่มคลุม เกรินบุษบก เครื่องมั่น แก้วตา แขกเต้า
