คำในภาษาไทย
กว้างขวาง
หมายถึงก. แผ่ออกไปมาก, ใหญ่โต, เช่น มีเนื้อที่กว้างขวาง; เผื่อแผ่ เช่น มีนํ้าใจกว้างขวาง, รู้จักคนมากและมีคนรู้จักมาก เช่น กว้างขวางในสังคม.
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ก็ ขวาง ผิตะ, ผีตะ ผีตะ พิบุล,พิบูล วิตถาร วิบุล,วิบูล วิศาล วิสาล อายตะ อุฬาร โอฬาร
