ปรัชญาจากพระคัมภีร์ไบเบิล หมวด ม

รวมปรัชญาจากพระคัมภีร์ไบเบิล หมวด ม

ปรัชญาจากพระคัมภีร์ไบเบิล หมวด ม ตามที่เคยรู้จัก ปรัชญาจากพระคัมภีร์ไบเบิล มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ

1. มรดกอันประเสริฐที่บิดามอบให้บุตร ก็คือ ตัวอย่างที่ดี ท่านก็ทราบดีแล้วว่า เราได้กระทำทุกอย่างเพื่อท่าน ดังบิดามารดา พึงกระทำต่อบุตรหลานของตน (1เธสสะโลนิกา 2:11)
   แปลว่า พระเป็นเจ้าจะทรงเข้ามาสาละวนกับเรื่องของมนุษย์ ก็ต่อเมื่อพระองค์ได้รับเชิญเท่านั้น. ดูเถิด เรายืนอยู่และเคาะที่ประตูของท่าน หากท่านได้ยินเสียงของเราแล้วเปิดประตู เราก็จะเข้ามาร่วมรับประทานอาหารกับท่าน
2. มีสองสิ่งที่เป็นอันตรายอย่างยิ่งต่อหัวใจ นั่นคือ การวิ่งขึ้นบันได และการวิ่งทับหัวใจของคนอื่น
   แปลว่า จงหยุดพูดจาชั่ว จงกล่าวสิ่งที่ถูกต้องในเวลาอันควร และจงช่วยเหลือผู้อื่น อาศัยสิ่งที่ท่านพูด
3. มโนธรรม คือ เครื่องเตือนภัยซึ่งพระเป็น ทรงติดตั้งให้ไว้กับท่าน จงดีใจเมื่อมันทำให้ ท่านรู้สึกเจ็บ แต่จงระวังเมื่อท่านไม่รู้สึกเจ็บ
   แปลว่า ในข้อนี้ ข้าพเจ้าพยายามประพฤติตามมโนธรรม โดยมิให้กระทำผิดต่อพระเป็นเจ้า และต่อเพื่อนมนุษย์
4. เมื่อทุกอย่างมันวุ่นวายไปหมด ก็จงอดใจ อย่าวุ่นวายไปกับมัน
   แปลว่า อย่าไปเลียนแบบที่ไม่ดี ของคนชั่วช้าและเลวทราม
5. เมื่อพระเป็นเจ้าทรงวัดมนุษย์ พระองค์ทรงเอาเทป วัดใจแทนที่จะทรงวัดสมอง
   แปลว่า พระเป็นเจ้ามิได้ทรงทอดพระเนตร ดังเช่นมนุษย์ มนุษย์มองดูรูปร่างภายนอก แต่พระเป็นเจ้าทรงทอดพระเนตร จิตใจ
6. เมื่อเผชิญกับปัญหาขนาดยักษ์แบบ โกลิอัท ท่านจะตอบว่า มันใหญ่เกินไป สู้ไม่ไหว หรือจะตอบแบบดาวิดว่า ถ้าใหญ่อย่างนี้ย่อมไม่พลาดแน่ ?
   แปลว่า พระเจ้าทรงช่วยให้ข้าพเจ้า พ้นจากอุ้มเท้าของสิงห์โตและหมีมาแล้ว พระองค์ก็จะทรงช่วยให้ข้าพเจ้า พ้นจากเงื่อมมือของชาวฟิลิสเตียผู้นี้
7. แม้หญ้าในสนามของบ้านข้างเคียง จะดูเขียวกว่าบ้านของเรา แต่ก็ยังต้องตัดอยู่นั่นเอง
   แปลว่า จงพอใจในสิ่งที่ท่านมีอยู่