คำไวพจน์ ต้นไม้

น. คํารวมเรียกพืชทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลําต้น, ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คําว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลําต้นใหญ่มีกิ่งแยกออกไป.

ตรุ หมายถึง [ตฺรุ] น. ที่ขังคน, ตะราง, เรือนจํานักโทษ, คุก.

พฤกษ์ หมายถึง [พฺรึก] ดู จามจุรี ๒.

เฌอ หมายถึง น. ไม้, ต้นไม้. (ข. เฌี ว่า ไม้, เฎิมเฌี ว่า ต้นไม้).