คำไวพจน์ หมวด ป
"คำไวพจน์" คืออะไร มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งได้กี่ประเภท?
คำไวพจน์ แบ่งออกได้เป็น 3 ประเภทใหญ่ ๆ คือ 1. คำพ้องรูป 2. คำพ้องเสียง และ 3. คำพ้องความ
*เรามักจะเห็นในแบบคำพ้องความเสียเป็นส่วนใหญ่
รวมคำไวพจน์ หมวด ป
คำไวพจน์ หมวด ป ตามที่เคยรู้จัก คำไวพจน์ มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- คำไวพจน์ ประชาชน = ประชาราษฎร์, พลเมือง, สามัญชนทั่ว ๆ ไป, สามัญชน, สาธารณชน, ประชาชี, ราษฎร, ชาวประเทศ, มหาชน
- คำไวพจน์ ประโยชน์ = อาณาประโยชน์, อัตถะ, อัตถ์, หิต-, หิต, เข้ายา, สารประโยชน์, ปรหิตะ, หิตานุหิตประโยชน์, รายได้, คุณประโยชน์, อรรถประโยชน์, อรรถกร, หิตประโยชน์, สารัตถประโยชน์ลาภงอก, อาสิน, อัตหิต-, อัตหิต, งอกเงย
- คำไวพจน์ ปลา = มัจฉา, ชลจร, มีน, มัสยา, วารีชาติ, มีนา, มัจฉาชาติ, อัมพุชา, ปุถุโลม, มิต
- คำไวพจน์ ปาก = โอษฐ, โอษฐ-, โอษฐ์, โอฐ
- คำไวพจน์ ปี = เถาะ, กุน, จอ, ระกา, วอก, มะแม, มะเมีย, มะเส็ง, มะโรง, ๓๖๕ วัน, ขาล, ฉลู, ชวด, ชั่วนาตาปี, ปีกลาย, ๑๒ เดือน, ๓๖๖ วัน
- คำไวพจน์ ป่วย = เสาะแสะ, กระเสาะกระแสะ, ล้มหมอนนอนเสื่อ, เจ็บ, เจ็บไข้, เจ็บป่วย, กระออดกระแอด, อามัย, ชวร, ชวระ, ออดแอด, ออด ๆ แอด ๆ, ชำงือ
- คำไวพจน์ ป่า = พนา, อารัณย์, อารัญ, ดง, พง, ไพร, อรัญญิก, พนาวัน, พงไพร, ชัฏ, พนาลี, พงพี, พนัส, พนาดร, ไพรวัน, เถื่อน, ไพรสัณฑ์, พงพนา
- คำไวพจน์ เปลี่ยน = หันเหียน, ย้าย, ปริวรรต-, ปริวรรต, ปฏิวัติ, บริพัตร, ยักย้าย, แปลง, ผัน, เปลี่ยนมือ, พลิกแพลง, เหียนหัน, ปรวนแปร, สับเปลี่ยน, แปรปรวน, เรรวน, หักเห, รวนเร
- คำไวพจน์ เป้าหมาย = จุดหมาย
- คำไวพจน์ ไป = เทา, จากไป, เจียร, ครรไล, เมื้อ, เมือ, ถั่ง, ตู, จร, เคจฉะ, คระไล, เต้า, ลี, เสด็จ, ดำเนิน, เสด็จพระราชดำเนิน, เต้า, ไคล, สัญจร, ยาตรา, จร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น
