ตะวัน หมายถึง น. ดวงอาทิตย์.
ทินกร หมายถึง [ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).
ทิพากร หมายถึง น. พระอาทิตย์.
ทิวากร หมายถึง น. พระอาทิตย์; (กลอน) กลางวัน เช่น ราตรีปักษีเข้าแนบนอน ทิวากรเราแนบประจํานาง. (กากี). (ป.).
ประภากร หมายถึง น. ผู้ทําแสงสว่าง คือพระอาทิตย์. (ส.).
ภาณุ หมายถึง น. แสงสว่าง; พระอาทิตย์. (ป.; ส. ภานุ).
ภาณุมาศ หมายถึง น. พระอาทิตย์. (ป. ภาณุมา; ส. ภานุมนฺตฺ).
ภาสกร หมายถึง [พาดสะกอน, พาสะกอน] น. พระอาทิตย์.
รวิ หมายถึง น. พระอาทิตย์, ใช้แผลงว่า รพิ รพี หรือ รําไพ ก็ได้. (ป., ส.).
รวี หมายถึง น. พระอาทิตย์, ใช้แผลงว่า รพิ รพี หรือ รําไพ ก็ได้. (ป., ส.).
อาภากร หมายถึง น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).
ไถง หมายถึง [ถะไหฺง] น. ตะวัน; วัน. (ข. ไถฺง).
