คำไวพจน์กลุ่ม คำกริยา
"คำไวพจน์" คืออะไร มีความหมายว่าอย่างไร
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน ตรงกัน หรือคล้ายกันมาก แต่เขียนและออกเสียงต่างกัน เรียกอีกอย่างว่า "คำพ้องความ" เช่น ดอกไม้ และ บุษบา, สวย และ งาม, เศร้า และ เสียใจ เป็นต้น
คำไวพจน์ แบ่งได้กี่ประเภท?
คำไวพจน์ แบ่งออกได้เป็น 3 ประเภทใหญ่ ๆ คือ 1. คำพ้องรูป 2. คำพ้องเสียง และ 3. คำพ้องความ
*เรามักจะเห็นในแบบคำพ้องความเสียเป็นส่วนใหญ่
คำไวพจน์กลุ่ม คำกริยา ทั้งหมด
คิด = กระสัน,ครุ่นคิด,คะนึง,คำนึง,คิดคด,จินต,จินต-,จินต์,จินต์จล,ชั่งใจ,ดำริ,ตรอง,ตริ,ตริตรอง,ตรึก,ตรึกตรอง,ถวิล,นึก,นึกตรอง,มโน,ริปอง,ใคร่ครวญ,ไตร่ตรอง
เคลื่อนไหว = ขยับ,คลา,คลาน,จรลี,จรัล,ดำเนิน,ถีบทาง,ทะท่าว,ท่าว,นวย,ประพาส,ผันผาย,ผเดิน,ยก,ยวรยาตร,ยัวรยาตร,ยาตร,ยาตรา,ยืด,ยุรบาตร,ยุรยาตร,ย่าง,ย่างตีน,ย่างเท้า,ย้าย,ลีลา,หลบ,เคลื่อน,เคลื่อนที่,เดาะ,เดิน,เดินเหิน,เตร่,เยื้องย่าง,ไคลคลา
คำไวพจน์ คือ คำที่มีความหมายเหมือนกัน แต่เขียนต่างกัน หรือเรียกอีกอย่างว่า “คำพ้องความ” เช่น บุษบา กับ บุปผา ช้าง กับ คช ป่า กับ ดง ม้า กับ อาชา เป็นต้น