ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไศล, คระไล, ครรไล, โทร,โทร-, เอี่ยน, ระเร,ระเร่, สนุต
ไคล
หมายถึง[ไคฺล] ก. ทำให้คลาย ให้อ่อน หรือให้หย่อน โดยใช้นิ้วมือหรือฝ่ามือเป็นต้นคลึงไปมา.
หมายถึง[ไคฺล] น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, (ปาก) ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท; ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล.
หมายถึง[ไคฺล] ก. ไป.
ครรไล
หมายถึง[คัน-] ก. ไคล, ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
คระไล
หมายถึง[คฺระ-] ก. ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
ขี้ไคล
หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.
ไคลคลา
หมายถึง[-คฺลา] ก. เดินไป, เคลื่อนไป, คลาไคล ก็ว่า.
ไค
หมายถึง(โบ) น. เหงื่อไคล.
คลาไคล
หมายถึงก. เดินไป, เคลื่อนไป, ไคลคลา ก็ว่า.
น้ำอ่อน
หมายถึงน. นํ้าที่ละลายสบู่ได้ดี ให้ฟองได้ง่าย และไม่มีไคลสบู่เกิดขึ้น.
เสทะ,เสโท
หมายถึงน. เหงื่อ, เหงื่อไคล. (ป.; ส. เสฺวท).
ขี้เต่า
หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.