ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชิง, แขย่ง, กระเย้อกระแหย่ง, แหย่ง, กระแหย่ง, โขย่ง, เกงกอย,-เกงกอย, เขย่ง, รัดประคน, แขยงหนู, แย่ง, แข่ง
แขย่ง
หมายถึง[ขะแหฺย่ง] ว. แขย็ก ๆ, อาการที่ปีนขยับขึ้นไปทีละน้อย ๆ ขึ้นไปได้ไม่สะดวก, เช่น ผ้าคาดพุงผูกพันขยันตะแบง แขย่งเข่นฆ่าพร้าขัดเอว. (ม. ร่ายยาว ชูชก), มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ เขย้อ เป็น เขย้อแขย่ง.