ตัวกรองผลการค้นหา
เสกข,เสกข-,เสกขะ
หมายถึง[-ขะ-] น. ผู้ยังต้องศึกษาอยู่, พระอริยบุคคลผู้ยังไม่บรรลุพระอรหัตผล. (ป.; ส. ไศกฺษ).
เสข,เสข-,เสขะ
หมายถึง[เสขะ-] น. เสกขะ.
เสก
หมายถึงก. ร่ายมนตร์เพื่อทำให้ขลังหรือศักดิ์สิทธิ์ เช่น เสกน้ำล้างหน้า เสกแป้งผัดหน้า, ร่ายมนตร์เพื่อทำให้สิ่งหนึ่งกลายเป็นอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เสกหญ้าให้เป็นหุ่นพยนต์ เสกใบมะขามให้เป็นตัวต่อตัวแตน, ร่ายมนตร์เพื่อให้เกิดพลังส่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปทำร้ายศัตรู เช่น เสกหนังเข้าท้อง.
เสกเป่า
หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.
อภิเษก เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
อภิเสก เป็นคำที่เขียนผิด ❌
เสกคาถา
หมายถึงก. ร่ายมนตร์.
เสกสมรส
หมายถึงก. แต่งงาน (ใช้แก่เจ้านาย).
ข
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ทุกข,ทุกข-,ทุกข์
หมายถึง[ทุกขะ-, ทุก] น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).
ปลุกเสก
หมายถึงก. เสกให้ขลัง.
ทุกรกิริยา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ทุกขกิริยา, ทุกขรกิริยา เป็นคำที่เขียนผิด ❌
บาน
หมายถึงก. ได้. (ข.).