ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพฑูริย์, พิฑูรย์, ไพฑูรย์
เวฬุริยะ
หมายถึงน. แก้วไพฑูรย์. (ป.; ส. ไวฑูรฺย).
หลักการอ่านคำกริยา 3 ช่อง Regular Verbs (ที่เติม -ed)
เวฬุ
หมายถึง[เวลุ] น. ไม้ไผ่. (ป. เวฬุ, เวณุ; ส. เวณุ).
ไอศุริย,ไอศุริย-
หมายถึง[-ริยะ-] น. ไอศวรรย์.
ยะ
หมายถึงคำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย.
ริ
หมายถึงก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
หมายถึงว. คำออกเสียงลงท้ายวลีหรือประโยค ถือว่าไม่สุภาพ เช่น ของกินนะยะ ของถวายพระนะยะ จะรีบไปไหนยะ.
อาจริย,อาจริย-
หมายถึง[-จะริยะ-] (แบบ) น. อาจารย์. (ป., ส. อาจารฺย).
ปริ,ปริ-,ปริ-
หมายถึง[ปะริ-] เป็นอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต, ใช้นำหน้าศัพท์อื่นแปลว่า รอบ เช่น ปริมณฑล.
เวณุ
หมายถึงน. ไม้ไผ่. (ส.; ป. เวณุ, เวฬุ).
นฤตย,นฤตย-,นฤตย์
หมายถึง[นะริดตะยะ-, นะริด] น. การระบำ, การฟ้อนรำ, การเต้นรำ. (ส.).
นัย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
นัยยะ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ศยะ
หมายถึง[สะ-] ก. นอน; หลับ; อยู่, พักผ่อน, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส. (ส.).
