ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ถั่งถ้อย, เบิกความ, ความ, เลาความ, ลูกความ
เลิกความ
หมายถึง(ปาก) ก. ยอมความ.
เลิก
หมายถึงก. ยกหรือเปิดสิ่งที่ปูลาดหรือคลุมอยู่เป็นต้น เช่น เลิกเสื่อ เลิกผ้าคลุม นอนไม่เรียบร้อย ผ้านุ่งเลิกสูงขึ้นไป; เพิกถอนสิ่งที่เคยปฏิบัติมา เช่น เลิกทาส เลิกประเพณีหมอบคลาน เลิกกินหมาก เลิกสัมปทานป่าไม้ ผัวเมียเลิกกัน; สิ้นสุดลงชั่วคราวหรือตลอดไป เช่น โรงเรียนเลิกแล้วกลับบ้าน เลิกเรียนเพราะจบชั้นสูงสุดแล้ว เมื่อก่อนเป็นนักแสดงเดี๋ยวนี้เลิกแล้ว, หยุด, งดกระทำสิ่งซึ่งกำลังทำอยู่, เช่น เลิกพูด เลิกกิน เลิกเล่น.
เลิกแล้วต่อกัน
หมายถึงก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.
เลิกคิ้ว
หมายถึงก. ยกคิ้วขึ้นแสดงความประหลาดใจเป็นต้น.
เลิกพล
หมายถึงก. ยกพลกลับ.
เลิกร้าง
หมายถึงก. ทิ้งกัน, ไม่อยู่ด้วยกัน, (ใช้แก่ผัวเมีย).
เลิกรา
หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น ร้านแถวนี้ขายไม่ดี จึงเลิกรากันไปเรื่อย ๆ บ้าน ๒ หลังนี้ทะเลาะกันเรื่อย หนักเข้าก็เลิกรากันไปเอง.
เลิกทัพ
หมายถึงก. ยกทัพกลับ เช่น ไพรีมิได้แจ้งแห่งยุบล ให้เลิกทัพกลับพลรีบหนีไป. (เพลงในละครเรื่องสามก๊ก).
ออกไฟ
หมายถึงก. เลิกอยู่ไฟ.
กฎเสนาบดี
หมายถึง(เลิก) ดู กฎกระทรวง
ราเริด
หมายถึงก. เลิกร้างไป.
ออกทุกข์
หมายถึงก. เลิกไว้ทุกข์.