ตัวกรองผลการค้นหา
ห่วง
หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด บุคคล
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด พิเศษสำหรับบุคคลทั่วไป
ความหมายของคำราชาศัพท์
ระดับของภาษา
เป็นห่วง
หมายถึงก. กังวลถึง.
ห่วงหน้าห่วงหลัง
หมายถึงก. พะว้าพะวัง.
พะว้าพะวัง
หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.
บุคคล,บุคคล-
หมายถึง[บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น. คน (เฉพาะตัว); (กฎ) คนซึ่งสามารถมีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า บุคคลธรรมดา; กลุ่มบุคคลหรือองค์กรซึ่งกฎหมายบัญญัติให้เป็นบุคคลอีกประเภทหนึ่ง ที่ไม่ใช่บุคคลธรรมดา และให้มีสิทธิและหน้าที่ตามกฎหมาย เรียกว่า นิติบุคคล. (ป. ปุคฺคล; ส. ปุทฺคล).
บุคคล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
บุคล เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ห่วงใย เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ห่วงไย เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ใจจดใจจ่อ
หมายถึงว. มุ่งอยู่, เป็นห่วงอยู่.
คนใน
หมายถึงน. บุคคลที่เป็นพวกเดียวกัน, บุคคลในบ้าน, บุคคลในวงการ.
อะร้าอร่าม
หมายถึง(โบ) ก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, งกเงิ่นด้วยความห่วงใย.
ห่วงคล้องคอ
หมายถึงน. ความรับผิดชอบที่ผูกพันอยู่.
มัวพะวง
หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.