ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ล่อย ๆ, ล่อง, ล่อน, ป่อง, ล่อ, ฬ, ยวน, มิดเมี้ยน, จอบ
ล่อ
หมายถึงก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา; ปริ่ม, ใกล้จะไหล, ในคำว่า น้ำตาล่อหน่วย.
ล่อง
หมายถึงน. ช่องตามพื้นที่ทำไว้สำหรับให้สิ่งของลอดลงได้. ก. ลงมาตามนํ้า เช่น ล่องเรือ ล่องแพ, ไปตามลม เช่น ล่องลม; โดยปริยายหมายความว่า ด้นดั้นไป เช่น ล่องป่า ล่องไพร. ว. อาการที่แล่นไปตามทางจากเหนือลงใต้ เช่น รถล่อง ขาล่อง.
ล่องแก่ง
หมายถึงก. ไปด้วยเรือหรือแพฝ่าแก่งลงมา.
ล่องจวน
หมายถึงน. ผ้ายกมีลายที่ชาย ท้องพื้นปูม เรียกว่า ล่องจวน, ถ้ามีริ้ว เรียกว่า ล่องจวนริ้ว.
ล่อใจ
หมายถึงว. ชวนใจให้อยากได้ เช่น เอาของมาโฆษณาล่อใจ.
หมายถึงน. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง.
ล่อมือ
หมายถึงว. ชวนให้หยิบฉวยหรือขโมย เช่น ตากผ้าไว้ข้างรั้วล่อมือขโมย.
ล่อย ๆ
หมายถึงว. พล่อย ๆ.
ล่อลวง
หมายถึงก. ใช้อุบายทุจริตให้หลงเชื่อในสิ่งที่เป็นเท็จ เช่น ล่อลวงเด็กไปขาย.
ล่อแหลม
หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.
ล่องหน
หมายถึงก. หายตัวไปด้วยเวทมนตร์, มักใช้เข้าคู่กับคำ หายตัว เป็น ล่องหนหายตัว คือ ไม่ปรากฏให้เห็นตัว, โดยปริยายหมายความว่า หายไปโดยไม่มีร่องรอย เช่น กระเป๋าสตางค์บนโต๊ะล่องหนไปแล้ว.
ล่อตา
หมายถึงว. ชวนให้อยากได้ เช่น วางกระเป๋าสตางค์ไว้บนโต๊ะล่อตาขโมย.