ค้นเจอ 1,018 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ลูกประสม, ลูกอม, ลูกผสม, ลูกลม, จุก

ลูกผม

หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.

ผม

หมายถึงส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย ใช้พูดโดยสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

ผม

หมายถึงน. ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ โดยปรกติเป็นเส้นยาว, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.

ลูก

หมายถึงน. ผู้มีกำเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คำที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง หรือเรียกเด็กอื่นหรือผู้เยาว์กว่าผู้พูดหลายปีด้วยความรู้สึกรักและเอ็นดู เช่น ลูกกินยาเสียซิ, คำที่ลูกใช้แทนชื่อตนเวลาพูดกับพ่อแม่ด้วยความรักและเคารพ เช่น ลูกยังไม่ง่วงนอน; เรียกสัตว์ที่ยังไม่โต เช่น ลูกแมว ลูกหมา; เรียกสิ่งที่จะสืบเป็นพันธุ์ไม้มีลักษณะกลม ๆ ว่า ลูกไม้, ผลไม้ ก็เรียก, เมื่อกล่าวถึงผลไม้ชนิดใดโดยเฉพาะ ซึ่งโดยมากเป็นคำพยางค์เดียวอันอาจทำให้เข้าใจผิดเป็นอย่างอื่นได้ ตามปรกติมักมีคำ ลูก ประกอบข้างหน้า เช่น ลูกเกด ลูกชิด; เรียกสิ่งที่มีรูปกลม ๆ หรือยาว ๆ หรือโดยอนุโลมว่า ลูก เช่น ลูกกุญแจ ลูกเต๋า ลูกหิน; ลักษณนามใช้แก่ลูกไม้หรือสิ่งที่มีรูปกลม ๆ หรือยาว ๆ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น มะม่วง ๕ ลูก ลูกหิน ๒ ลูก ขนมจีบ ๑๐ ลูก มะเขือยาว ๔ ลูก แป้งข้าวหมาก ๓ ลูก. ว. ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เคี่ยวกะทิเป็นลูก.

หลาน

หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.

เผ้า

หมายถึงน. ผม, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผม เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.

เหลน

หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.

ลูกเวรลูกกรรม

หมายถึงน. ลูกที่ทำให้พ่อแม่ต้องเสียอกเสียใจ หรือได้รับความเดือดร้อน.

ลูกผีลูกคน

หมายถึง(สำ) ว. หวังเป็นที่แน่นอนยังไม่ได้, มักใช้ในกรณีสำคัญ ๆ เช่น เด็กที่เกิดใหม่จะรอดหรือไม่ ยังเป็นลูกผีลูกคนอยู่ การสอบไล่ครั้งนี้ ยังเป็นลูกผีลูกคนอยู่.

สุดลูกหูลูกตา

หมายถึงว. กว้างไกลมาก เช่น เขามีที่ดินมากมายสุดลูกหูลูกตา ทะเลเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกตา.

ลูกลิงลูกค่าง

หมายถึงน. เรียกเด็กที่อยู่ไม่สุข ซุกซนมาก ชอบปีนป่าย หกคะเมนตีลังกาเป็นต้น.

ไล่ผม

หมายถึงก. ตัดหรือเก็บเล็มผมให้เข้ารูปทรง.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ