ค้นเจอ 78 รายการ

มิ

หมายถึงว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ.

มิคสัญญี

หมายถึงน. ชื่อยุคหนึ่งที่มีแต่รบราฆ่าฟันเบียดเบียนกัน. (ป.).

มิ่งขวัญ

หมายถึงน. สิ่งหรือผู้เป็นที่รักหรือเคารพนับถือ.

มิจฉา

หมายถึง[มิดฉา] ว. ผิด, แผลงใช้ว่า มฤจฉา ก็มี. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).

มิจฉาจาร

หมายถึงน. การประพฤติผิด. (ป. มิจฺฉา + อาจาร).

มิจฉาชีพ

หมายถึงน. การหาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, อาชีพที่ผิดกฎหมาย, เช่น เขาประกอบมิจฉาชีพ. ว. ที่หาเลี้ยงชีวิตในทางผิด, ที่ประกอบอาชีพผิดกฎหมาย, เช่น พวกมิจฉาชีพ. (ป. มิจฺฉา + อาชีว).

มิจฉาทิฐิ

หมายถึงน. ความเห็นผิดจากทำนองคลองธรรม. (ป.).

มิจฉาบถ

หมายถึงน. ทางดำเนินผิด. (ป.).

มิจฉาวาจา

หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).

มิจฉาวายามะ

หมายถึงน. ความพยายามผิด. (ป.).

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

มิดีมิร้าย

หมายถึงว. ชั่วร้าย, ไม่สมควร; อาการที่ล่วงเกินในเชิงชู้สาว.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ