ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 3,563 รายการ

พลาด

หมายถึง[พฺลาด] ก. ไม่ตรงที่หมาย ในลักษณะเช่น เพลี่ยงไป เลี่ยงไป หรือไถลไป เช่น ยิงพลาด เหยียบบันไดพลาด; ผิดพลาด เพราะไม่รู้เท่าหรือเชื่อตัวเองเกินไปเป็นต้น เช่น ตอบพลาด.
 พจนานุกรมไทย

เพลี่ยงพล้ำ

หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.
 พจนานุกรมไทย

พลั้งพลาด

หมายถึง[-พฺลาด] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลาดพลั้ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

พลาดพลั้ง

หมายถึง[-พฺลั้ง] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลั้งพลาด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตาฝาด

หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.
 พจนานุกรมไทย

แก้ตัว

หมายถึงก. พูดหรือทำเพื่อปลดเปลื้องความผิดหรือข้อผิดพลาดของตน.
 พจนานุกรมไทย

พลั้งเผลอ

หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.
 พจนานุกรมไทย

พลั้ง

หมายถึง[พฺลั้ง] ก. พลาดโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, มักใช้เข้าคู่กับคำ พลาด เป็น พลั้งพลาด หรือ พลาดพลั้ง.
 พจนานุกรมไทย

อวิรุทธ์

หมายถึงว. ไม่ขัดข้อง, ไม่ผิดพลาด; สะดวก; มีอิสระ. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

ห้าแต้ม

หมายถึงว. พลั้งพลาดน่าขายหน้า.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเก้อ

หมายถึงว. มีสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น เด็กตีหน้าเก้อเมื่อถูกจับได้ว่าทำความผิด.
 พจนานุกรมไทย

พลำ,พล้ำ

หมายถึง[พฺลำ, พฺลํ้า] ก. พลาดถลำ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด