ค้นเจอ 8 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ผกา, ผก, พก

ผกผงก

หมายถึงก. ผงกหัวขึ้นเหลียวดู.

ผกผัน

หมายถึงก. หกหัน, ผันกลับ.

ผกาย

หมายถึงน. ดาว; แสงกระจาย, โดยมากใช้ว่า ประกาย. (ข. ผฺกาย).

ผก

หมายถึงก. หกกลับ, ปก; (ถิ่น-พายัพ) แอบ, ซ่อน, ดัก.

ผกเรือก

หมายถึงน. ต้นไทร. (พจน. ๒๔๙๓).

ผกา

หมายถึงน. ดอกไม้. (ข. ผฺกา).

ผกากรอง

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มหลายชนิดในสกุล Lantana วงศ์ Verbenaceae เช่น ชนิด L. camara L. ลำต้นตรง กิ่งสี่เหลี่ยมมีหนามเล็กห่าง ๆ ดอกเป็นกระจุกสีชมพู หรือ แดงอมเหลือง ปลูกเป็นไม้ประดับ และแพร่พันธุ์จนเป็นวัชพืชในบางท้องที่, ก้ามกุ้ง ก็เรียก, ชนิด L. sellowiana Link. ลำต้นเลื้อย กิ่งไม่มีหนาม ดอกสีม่วง, ผกากรองเลื้อย ก็เรียก, ทั้ง ๒ ชนิดนี้เป็นไม้ต่างประเทศ; ชนิด L. trifolia L. ขึ้นในป่าโปร่งระดับสูงทางภาคเหนือ ลำต้นกลม ดอกสีม่วง.

ผการาย

หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ