ผลการค้นหา

ประเด็น* *ประเด็น *ประเด็น*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กระเด็น, กระเต็น, กะ, ประเดยก, ประเมิน, กระถิก,กระถึก, กระเล็น, อีเห็น, เผดิม, กระเซ็น

ประเด็น

หมายถึงน. ข้อความสำคัญของเรื่องที่แยกหยิบยกขึ้นพิจารณา; (กฎ) ข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายอันเป็นสาระสำคัญที่คู่ความยกขึ้นเป็นข้ออ้างในคดี.
 พจนานุกรมไทย

ข้อคิด

หมายถึงน. ประเด็นที่เสนอให้คิด, ประเด็นที่ชวนคิด.
 พจนานุกรมไทย

กระทงแถลง

หมายถึง(กฎ; เลิก) น. ส่วนสำคัญในสำนวนความที่เป็นประเด็นและที่เกี่ยวกับประเด็นอันพึงเสนอวินิจฉัย.
 พจนานุกรมไทย

ย่อยข่าว

หมายถึงก. หยิบยกเฉพาะประเด็นสำคัญของข่าวมากล่าว.
 พจนานุกรมไทย

แยกแยะ

หมายถึงก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป.
 พจนานุกรมไทย

คำพิพากษา

หมายถึง(กฎ) น. คำวินิจฉัยชี้ขาดของศาลในประเด็นแห่งคดีที่ฟ้องต่อศาล.
 พจนานุกรมไทย

คำคู่ความ

หมายถึง(กฎ) น. บรรดาคำฟ้อง คำให้การหรือคำร้องทั้งหลายที่ยื่นต่อศาล เพื่อตั้งประเด็นระหว่างคู่ความ.
 พจนานุกรมไทย

สรุป,สรูป

หมายถึง[สะหฺรุบ, สะหฺรูบ] ก. ย่อเอาเฉพาะใจความสำคัญของเรื่องเป็นประเด็น ๆ ไป เช่น สรุปข่าว สรุปสถานการณ์, โบราณใช้ว่า สรวป ก็มี. น. ประเด็นย่อ ๆ ของเรื่อง เช่น กล่าวโดยสรุป.
 พจนานุกรมไทย

เข้าเรื่อง

หมายถึงว. ตรงประเด็นของเรื่อง; มีสาระ, ได้เรื่องได้ราว; มักใช้ในความปฏิเสธ เช่น พูดไม่เข้าเรื่อง ทำไม่เข้าเรื่อง.
 พจนานุกรมไทย

ตะล่อม

หมายถึงก. ทำให้รวมกันเข้ามาเป็นกอง, ทำให้กลมเข้า. ว. ลักษณะการพูดหว่านล้อมหรือรวบรัดให้เข้าสู่จุดหมายหรือเข้าประเด็น เช่น พูดตะล่อม.
 พจนานุกรมไทย

ปิดคดี

หมายถึง(กฎ) ก. การที่โจทก์และจำเลยแถลงด้วยปาก หรือหนังสือ หรือทั้ง ๒ อย่างเมื่อสืบพยานจำเลยเสร็จแล้ว เพื่อสรุปประเด็นข้อเท็จจริงหรือข้อกฎหมายต่อศาลก่อนมีคำพิพากษา.
 พจนานุกรมไทย

สะเปะสะปะ

หมายถึงว. ไม่ตรงเป้า เช่น ชกต่อยสะเปะสะปะ, ไม่ตรงทาง เช่น คนเมาเดินสะเปะสะปะ, ไม่เป็นระเบียบ เช่น นอนแขนขาก่ายกันสะเปะสะปะ, อาการที่พูดเลอะเทอะเรื่อยเจื้อยไม่มีประเด็น เช่น พูดสะเปะสะปะ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด