ผลการค้นหา

ติระ

หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ติตติระ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. นกกระทา. (ป.).

ปฏิพัทธ์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ประติพัทธ์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ภา

หมายถึงน. แสงสว่าง, รัศมี. (ป., ส.).

ประติมากร

หมายถึง[ปฺระติมากอน] น. ช่างปั้น, ช่างแกะสลัก.

ภาสุระ

หมายถึงว. สว่าง, มีแสงพราวเช่นแก้ว. (ส.).

ประ,ประ-,ประ-

หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.

ภาตระ

หมายถึง[พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ).

ภาชนีย,ภาชนีย-

หมายถึง[พาชะนียะ-] (แบบ) น. ของควรแจก, ของควรแบ่ง. ว. ควรแจก, ควรแบ่ง. (ป.).

ปะติดปะต่อ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ประติดประต่อ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ประ

หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).