ตัวกรองผลการค้นหา
วางเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] ก. จุดไฟเผาอาคารบ้านเรือนหรือทรัพย์สมบัติ; โดยปริยายหมายความว่าให้ร้ายคนอื่น.
คำไวพจน์: ลิง - คำไวพจน์ของ ลิง พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
กะลิงปลิง
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
กำเพลิง
หมายถึง[-เพฺลิง] น. ปืนไฟ. (ข. กำเภฺลีง).
กินปลิง
หมายถึงน. นกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ละครลิง
หมายถึงน. ละครที่ใช้ลิงแสดง โดยทำท่าทางไปตามคำร้องของผู้บอกบท มักเล่นเรื่องพระรถเมรีและจันทโครบ.
หมากลิง
หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Areca triandra Roxb. ในวงศ์ Palmae.
หัสดีลิงค์
หมายถึงน. นกในวรรณคดีมีจะงอยปากยาวคล้ายงวงช้าง.
หางนกกะลิง
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparidaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. หนามโค้งลง, C. pyrifolia Lam. หนามเหยียดตรง และไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep หนามโค้ง.
อลิงค์,อลึงค์
หมายถึง(ไว) น. เพศของคำที่ไม่ปรากฏชัดลงไปว่าเป็นเพศชายหรือเพศหญิง เช่น คน ครู นักเรียน ข้าราชการ สุนัข แมว. (ส. อลิงฺค).
ออกลิงออกค่าง
หมายถึงก. ทำกิริยาซุกซนอยู่ไม่สุขอย่างลิงอย่างค่าง.
ตะลิงปลิง
หมายถึง[-ปฺลิง] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Averrhoa bilimbi L. ในวงศ์ Oxalidaceae ใบคล้ายใบมะยม ผลยาวคล้ายมะดันแต่มีร่องตื้น ๆ รสเปรี้ยว.
เถลิง
หมายถึง[ถะเหฺลิง] ก. ขึ้น เช่น เถลิงราชย์ เถลิงอำนาจ. ว. ขึ้นหนุ่ม, ขึ้นเปลี่ยว, เช่น วัวเถลิง.
