ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รท,รทนะ, ฟันฟาง, ฟาง, เขี้ยว, ประหาร, ปหาร, องค-, เบาะ ๆ, ขวาน, ซี่, ฟัน, จวก, ตจปัญจกกรรมฐาน
เสียวฟัน
หมายถึงก. รู้สึกแปลบที่ฟันเพราะเคลือบฟันสึกหรือฟันเป็นรูเป็นต้น.
ไม้จิ้มฟัน
หมายถึงน. ไม้ชิ้นเล็ก ๆ ปลายแหลม ใช้แคะเศษอาหารในซอกฟัน.
ไรฟัน
หมายถึงน. แนวฟันตอนที่เหงือกหุ้ม.
เลี่ยมฟัน
หมายถึงก. ใช้โลหะเช่นทอง นาก หุ้มฟันเพื่อความสวยงามเป็นต้น.
ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
หมายถึงก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทำอะไรเขาไม่ได้.
ตะเข้ขบฟัน
หมายถึงน. เรียกข้อไม้ตะพดที่ซ้อนกันและมีตาขบกัน.
ทำฟัน
หมายถึงก. ทำให้ฟันอยู่ในสภาพปรกติหรือใช้การได้ด้วยการอุด ถอน หรือใส่ฟันใหม่ เป็นต้น.
ไม้สีฟัน
หมายถึงน. ไม้ที่ทุบปลายแล้วใช้สีฟันแทนแปรงสีฟัน โดยมากจะเป็นกิ่งข่อยหรือกิ่งไม้สีฟันคนทา.
ยาสีฟัน
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นผงหรือครีมเป็นต้นใช้สีฟันเพื่อรักษาฟันให้สะอาดและแข็งแรง.
รากฟัน
หมายถึงน. ส่วนของฟันที่ฝังอยู่ในกระดูกที่เป็นเบ้าของฟัน.
กัดฟัน
หมายถึงก. เอาฟันต่อฟันกดกันไว้แน่น เป็นอาการแสดงถึงความอดกลั้น, โดยปริยายหมายความว่า มานะ; ขบฟันในเวลานอนหลับ.
เคลือบฟัน
หมายถึงน. ผิวนอกของฟันที่หุ้มเนื้อฟันอยู่.