ผลการค้นหา

มึนตึง

หมายถึงก. แสดงอาการออกจะโกรธ ๆ ไม่พูดด้วย ไม่มองหน้า.

บึ้งตึง

หมายถึงว. อาการที่หน้าบึ้งเพราะโกรธหรือไม่พอใจเป็นต้น.

ตึงเปรี๊ยะ

หมายถึงว. ตึงมากจนเกือบจะปริหรือขาด.

ทะลึ่งตึงตัง

หมายถึงก. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย ส่งเสียงเอะอะ.

หูตึง

หมายถึงว. ฟังอะไรไม่ใคร่ได้ยิน.

กะตึงกะแตง

หมายถึงก. กะติงกะแตง.

ตึงเครียด

หมายถึงว. ใกล้จะถึงขั้นแตกหัก เช่น สถานการณ์ตึงเครียด.

ลมตึง

หมายถึงน. ลมกระโชกแรง.

เส้นตึง

หมายถึงน. อาการที่กล้ามเนื้อตึงเกิดจากเลือดลมเดินไม่สะดวกหรือออกกำลังกายไม่ถูกวิธีเป็นต้น.

ตึง

หมายถึงว. ไม่หย่อน เช่น เชือกตึง เส้นตึง, ค่อนข้างคับ เช่น เสื้อแขนตึง; มีอาการออกจะโกรธ ๆ เช่น หมู่นี้ดูตึงไป.

ตึง,ตึง,ตึง ๆ

หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.

ตึงตัง

หมายถึงว. เสียงอย่างของหนัก ๆ ตกลงบนพื้นกระดานหลาย ๆ ครั้ง; โดยปริยายหมายถึงมีกิริยามารยาทซุ่มซ่ามไม่เรียบร้อย เช่น ทะลึ่งตึงตัง.