ตัวกรองผลการค้นหา
อัธยาย
หมายถึง[อัดทะยาย] น. บทเรียน, บท; การอ่าน, การเล่าเรียน. (ส. อธฺยาย).
ไม้ยมก
หมายถึงน. เครื่องหมายรูปดังนี้ ๆ สำหรับอ่านซํ้าความหรือซํ้าคำข้างท้าย ๒ หน.
ขีดคั่น
หมายถึงก. ขีดกั้นไว้, กำหนดไว้โดยเฉพาะ เช่น อ่านหนังสือไปถึงไหนแล้ว ให้ทำเครื่องหมายขีดคั่นไว้.
ตาบอด
หมายถึงน. ตามืด, ตามองไม่เห็น, โดยปริยายหมายถึงหลงผิดไปชั่วคราวไม่รู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เพราะความรักเลยทำให้เขาตาบอดไปชั่วระยะหนึ่ง.
พรรณนาโวหาร
หมายถึงน. สำนวนเขียนที่กล่าวเป็นเรื่องราวอย่างละเอียดเพื่อให้ผู้อ่านนึกเห็นเป็นภาพ.
ไก่เขี่ย
หมายถึงว. หวัด, ยุ่งจนเกือบอ่านไม่ออก, (มักใช้แก่ลายมือ).
แหกคอก
หมายถึงก. ประพฤติตัวผิดเหล่าผิดกอหรือผิดขนบธรรมเนียมประเพณีที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมา (มักใช้ในเชิงตำหนิ).
อัจเจกะ
หมายถึงว. ผิดปรกติ, บังเอิญเป็น; รีบร้อน; จำเป็น. (ป.).
วรรช
หมายถึง[วัด] น. โทษ, ความผิด. (ส. วรฺช; ป. วชฺช).
มฤจฉา
หมายถึง[มะริดฉา] ว. มิจฉา, ผิด. (ป. มิจฺฉา; ส. มิถฺยา).
มิจฉากัมมันตะ
หมายถึงน. “การงานอันผิด” คือ ประพฤติกายทุจริต. (ป.).
ธุมเพลิง
หมายถึง[ทุมเพฺลิง] น. แสงสว่างที่เกิดขึ้นในอากาศผิดธรรมดา.