คำศัพท์ภาษาไทย

หัวขี้เลื่อย

ภาษาจีน愚蠢

คำอ่าน [yú chǔn]

พจนานุกรมไทย หัวขี้เลื่อย หมายถึง:

  1. ว. โง่, มีปัญญาทึบ.

 ภาพประกอบ

  • หัวขี้เลื่อย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน หัวขี้เลื่อย ภาษาจีน 愚蠢 คำอ่าน [yú chǔn]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ขี้ ขี้เลื่อย คนที่หัวเป็นขี้กลาก สมองขี้เลื่อย หนังสือ หนังสือ หนังสือพิมพ์และวารสารต่างๆ หน่วยกองกำลังทหารที่ขึ้นตรงต่อกองพัน กองร้อย หลังคลอด หันเข้าหาถนน เลื่อย เลื่อย, ใช้เลื่อยๆ ไม้อัด (ที่อัดด้วยขี้เลื่อย)

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น