คำศัพท์ภาษาไทย

หวาน

ภาษาจีน甜蜜

คำอ่าน [tián mì]

ภาษาจีน甜

คำอ่าน [tián]

พจนานุกรมไทย หวาน หมายถึง:

ว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.
น. ผักหวาน.

ภาพประกอบหวาน

คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ขนมหวาน ชุ่มชื่น, หวาน, ปิติสุข, สมัครใจ, ยินยอม ผึ้ง, หวาน พริกหวาน หลบ หลบหลีก ป้องกัน ทำให้จากไปไกล หลีกเลี่ยง ป้องกัน หวานจ๋อย หวานหมู หวานอร่อย, หวาน หวานใจ ห้ารส, รสทั้งห้าหมายถึง หวาน, เปรี้ยว, ขม, เผ็ด, เค็ม โดยทั่วไปจะหมายถึงรสต่าง ๆ อย่างน่ารัก อย่างสวยงาม หวาน พราวไปด้วยเสน่ห์

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน