คำศัพท์ภาษาไทย

ส่วย

ภาษาจีน贡品

คำอ่าน [gòng pǐn]

ภาษาจีน捐税

คำอ่าน [juān shuì]

ภาษาจีน居住在东北部

คำอ่าน [jū zhù zài dōng běi bù]

ภาษาจีน赋税

คำอ่าน [fù shuì]

ภาษาจีน高棉

คำอ่าน [gāo mián]

ภาษาจีน孟族系的少数民族

คำอ่าน [mèn zú xì de shǎo shù mín zú]

ภาษาจีน; (古时的

คำอ่าน [gǔ shí de]

ภาษาจีน)税收

คำอ่าน [shuì shōu]

พจนานุกรมไทย ส่วย หมายถึง:

  1. น. ชนชาติพูดภาษาตระกูลมอญ-เขมรพวกหนึ่ง อยู่ทางภาคอีสาน.

  2. น. ของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวงตามวิธีเรียกเก็บภาษีอากรในสมัยโบราณ; เงินช่วยราชการตามที่กําหนดเรียกเก็บจากราษฎรชายที่มิได้รับราชการทหารเป็นรายบุคคล, รัชชูปการ ก็ว่า.

 ภาพประกอบ

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน