คำศัพท์ภาษาไทย

ลูก

ภาษาจีน孩儿

คำอ่าน [hái ér]

ภาษาจีน儿女

คำอ่าน [ér nǔ]

พจนานุกรมไทย ลูก หมายถึง:

  1. น. ผู้มีกําเนิดจากพ่อแม่ หรือโดยปริยายถือว่ามีฐานะเสมือนลูก, คําที่พ่อแม่เรียกลูกของตนโดยตรง หรือเรียกเด็กอื่นหรือผู้เยาว์กว่าผู้พูดหลายปีด้วยความรู้สึกรักและเอ็นดู เช่น ลูกกินยาเสียซิ, คําที่ลูกใช้แทนชื่อตนเวลาพูดกับพ่อแม่ด้วยความรักและเคารพ เช่น ลูกยังไม่ง่วงนอน; เรียกสัตว์ที่ยังไม่โต เช่น ลูกแมว ลูกหมา; เรียกสิ่งที่จะสืบเป็นพันธุ์ไม้มีลักษณะกลม ๆ ว่า ลูกไม้, ผลไม้ ก็เรียก, เมื่อกล่าวถึงผลไม้ชนิดใดโดยเฉพาะ ซึ่งโดยมากเป็นคําพยางค์เดียวอันอาจทําให้เข้าใจผิดเป็นอย่างอื่นได้ ตามปรกติมักมีคํา ลูก ประกอบข้างหน้า เช่น ลูกเกด ลูกชิด; เรียกสิ่งที่มีรูปกลม ๆ หรือยาว ๆ หรือโดยอนุโลมว่า ลูก เช่น ลูกกุญแจ ลูกเต๋า ลูกหิน; ลักษณนามใช้แก่ลูกไม้หรือสิ่งที่มีรูปกลม ๆ หรือยาว ๆ หรือคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น มะม่วง ๕ ลูก ลูกหิน ๒ ลูก ขนมจีบ ๑๐ ลูก มะเขือยาว ๔ ลูก แป้งข้าวหมาก ๓ ลูก. ว. ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เคี่ยวกะทิเป็นลูก.

 ภาพประกอบ

  • ลูก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ลูก ภาษาจีน 孩儿 คำอ่าน [hái ér]
  • ลูก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ลูก ภาษาจีน 儿女 คำอ่าน [ér nǔ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1. เดือนที่มี 30 วันลงท้ายด้วยยน เช่น กันยายน, 2. แท้ง (ลูก) ขอลูก ลูก, กุลบุตรกุลธิดา ลูก, สรรพนามใช้แทนตัวเอง "หนู" (ภาษาจดหมาย) ลูก (สัตว์) ลูกค้า ลูกประคำ, ลูกปัด ลูกศร ลูกธนู ลูกสาวลูกชาย บุตรธิดา อ่อน เล็ก ลูก เด็ก ลูก เด็ก ลูก คนหนุ่ม แท้ง(ลูก)

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น