คำศัพท์ภาษาไทย

พึ่ง

ภาษาจีน借

คำอ่าน [jiè]

ภาษาจีน仗

คำอ่าน [zhàng]

พจนานุกรมไทย พึ่ง หมายถึง:

ก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.
ว. คําช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.

ภาพประกอบพึ่ง

คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

พลัดที่นาคาที่อยู่(เนื่องจากภัยสงคราม) พลิกไปพลิกมาก็เข้าล็อกเดิม พึ่ง อาศัย พึ่ง อาศัย ดื้อแพ่งบิดพลิ้ว ไม่ยอมรับ ไม่ดี เลว พึ่ง, อาศัย, ตาม, ยอม พึ่งจะมาถึง พึ่งใบบุญ พูดด้วยปากของตัวเองพูดด้วยตัวเอง พ่อตาของลูกชาย, พ่อสามีของลูกสาว อาศัย, พึ่ง แอบอิง, พึ่ง ในสังกัด, พึ่ง, พึ่งพาอาศัยพึ่งอยู่กับ

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน